Dalmatyka – szata liturgiczna diakona w obrządku rzymskim. Wkłada się ją na albę i skośną stułę. Pierwotnie dalmatyka była strojem świeckim. Za jej ojczyznę uchodzi Dalmacja, stąd jej nazwa. Od IV w. nosił ją papież i diakoni rzymscy. Strojem liturgicznym diakona dalmatyka stała się w IX wieku.
Była to szata długa i szeroka o krótkich i szerokich rękawach. Z czasem uległa skróceniu, a dla łatwiejszego jej nakładania przecięto ją z obydwu boków, łącznie z rękawami. Pierwotnie była koloru białego z czerwonymi, pionowymi pasami, biegnącymi od ramion do dołu, tak z przodu, jak i z tyłu. Od XVIII w. jej kolor zaczęto dostosowywać do koloru ornatu, związanego z kolorem okresu liturgicznego.
Jest znakiem urzędu, zaszczytu diakona usługującego Chrystusowi Eucharystycznemu.
